Verslag team 3

Details: Published on Tuesday, 19 March 2013 14:05; Hits: 1618

Van onze verslaggever Edwin,

U kent het wel, beste lezer, die plaatjes met iets wat het dan toch net niet blijkt te zijn. Gezichtsbedrog heet het. Een voorbeeldje? Neem deze maar even om er in te komen. Blijf staren naar de blauwe stip in het midden. Na verloop van tijd verdwijnt de blauwe stip. (Bij Bart verdwijnt ook het groen.)

Of deze dan? Net op het moment dat je wegdroomt in het lieflijke gezicht van de prinses, begint dat lelijke ouwe wijf je weer aan te staren. Nee? Draai de afbeelding 180 graden. Nu dan? Een tablet kun je gemakkelijker draaien dan je 27 inch scherm, maar proberen kan nooit kwaad.

Nog niet overtuigd? Deze dan; A en B hebben dezelfde kleur. Tenminste, als je heel goed kijkt.

Hoe dat komt? O, simpel. De afbeelding laat zien hoe gecompliceerd het menselijk oog wel is.

Het netvlies (Apple geeft haar producten uitgekiend de term “Retina” mee) speelt daarbij een cruciale rol. Binnen ons oog wordt een afbeelding van de omgeving op ons netvlies geprojecteerd. Dat netvlies bestaat uit een groot aantal zenuwcellen en zintuigcellen. De zintuigcellen bestaan uit kegeltjes en staafjes. De staafjes gebruiken we alleen als er maar weinig licht is. Overdag, of in elk geval bij voldoende licht, kijken we alleen met onze kegeltjes. Met die kegeltjes kunnen we kleuren en details onderscheiden. Tenminste, dat is de bedoeling.

Ziezo, nu dat ook is verklaard, kunnen we weer verder met ons verslag over de avond.

Hoewel HBM Taveri in een donkergrijs verleden ook eens een dubieus kleurenoffensief op de zaal heeft losgelaten, verbleekt de verflust van onze vereniging bij de kwastkunsten van de Zoetermeerse Salvador Dali, die zijn sporen bij het Taverzo-aanse onderkomen heeft achtergelaten. Een flinke scheut RAL 1016, genaamd Schwefelgelb

en een half theekopje RAL 6000 Patinagrün,

ja, zoiets moet het geweest zijn. De beste man zal bij de dichtstbijzijnde materiaalpost van Rijkswaterstaat ook nog wel een pot fluoriseringspasta hebben meegekregen, want sinds zijn gifmengsel op de binnenmuren van Dorpsstraat 33-A zit, bood men de gasten bij binnenkomst maar liever een zonnebril aan i.p.v. koffie. Of een laserbehandeling bij vertrek. Niet dat ons van deze laatste soorten ook maar enig gebaar ten deel viel, maar toch.

Of het nu aan te weinig staafjes lag (kegels gingen door volume en aantal onmogelijk onopgemerkt voorbij) of de indringend felle TL verlichting op een schamele 3,5 meter boven de speeltafel, iets zorgde ervoor dat zowel Dennis als Edwin moeite hadden om de afstand, snelheid en balboog juist in te schatten van wat op hen afkwam. Maar zij wisten dan tenminste de bal nog te raken. Dat was voor Bart deze avond helaas niet weggelegd. Arme “Anti”, die zo graag wilde revancheren voor enkele gemiste kansen in de week ervoor, waande zich werkelijk in volslagen psychedelische toestand. Als uit een ruimteschip gedonderd en op trovi@uy#bvei%tu&yewnc beland, kreeg onze rasverdediger de ene teleurstelling na de andere frustratie te verwerken. Als het tafeltennistechnisch ook maar dreigde mee te gaan zitten, dook er wel weer ander belastend materiaal op. Zoals passerende medesporters van de belendende tafel (keertje of 25 minstens), een pratend stel thuis-toeschouwers op 1,5 meter afstand van de tafel, een randbal tegen op 9-9 in de vijfde van het dubbel, het kon allemaal niet op. Al die ellende deed overigens niets af aan het feit dat Benno het knapst stond te ballen, laten we daar eerlijk over zijn. Zijn spel zag er dan weliswaar niet imposant uit, maar hij hengelde er wel verdienstelijk 3 potten mee binnen. Derhalve wonnen Edwin en Dennis elk slechts 2 partijen, bleef het dubbel na 11-9 voor de thuisploeg net buiten bereik van Dennis en Bart en feliciteerde de laatste verbeten een drietal tegenstanders met hun winst in het enkelspel. De enige troostprijs was een flinke schaal met bugles en bananenschuimpjes, welke we met een smakelijk flesje gerstenat deden verdwijnen. Nadat we uiteindelijk ook onszelf Zoetermeer weer hadden uitgetoverd, likten we - ruim na twaalven - in de “Helma-mobiel” de spreekwoordelijke wonden. Met warme billen, dat dan weer wel, want de limo van de avond had voor elke fysiotherapeuthische uitdaging wel een oplossing onder een of ander knopje. Ofschoon het verlies nipt was, en er voor de return betere kansen bestaan, was de nederlaag voor team 3 toch een bittere pil. Juist omdat Xerxes een dag eerder WEL goede zaken had gedaan. En laat dat gezellige talententeam uit Rotterdam nou uitgerekend deze week op bezoek komen in de Oosterhonk. Een spektakel zal het worden, want we staan 3 dure punten achter op de koploper. In de uitwedstrijd vroegen de Rotterdammers zowaar in elke wedstrijd een time-out aan. Een beaujolais van een merkwaardig soort voor ons team, maar het mag. Bovendien verrekte Dennis daar een kuitspier en kon het beste van zijn spel niet brengen, dus voor wie het turen na deze laatste 2 fraaie “uitsmijtertjes” nog niet zat is, graag tot a.s. vrijdag op tafel 1. Maak maar lawaai, schijn met een zaklamp, stamp op de grond, zeker nog een keertje extra klappen op de momenten dat je denkt te zien dat de tegenstander daar last van heeft. Verzin maar iets, maar houdt wel bij alles a.u.b. de allereerste woorden in gedachten van mijn leraar geschiedenis op de middelbare school, dhr. Hans Kuiper; “De vrijheid van de een strekt tot daar, waar de vrijheid van de ander begint” Dank u wel, meneer Kuiper.
Ik was U nog lang niet vergeten, hoor! Frappant genoeg deed juist Hester me weer aan U denken. Met uw rode baardje, de “katterug” (Volvo voor liefhebbers), het lidmaatschap van de CPN en het exemplaar van Mein Kampf op de plank achter uw bureau. Ja, we zagen het boek wel staan.

Even zonder gekheid nu; Gepast respect voor een ieder dus en niks van die bovenstaande onsportieve onzin! Foei. Je dacht toch niet voor één moment dat iemand daar op zat te wachten? We maken er liever een feestje van. Met een onvervalste “Dennis-Dennis”. Wat te denken van zo’n affiche?

Nou vooruit, nog een toetje:

Blijf kijken en de boel gaat draaien, echt.

En wat voor kleur hebben die stippen eigenlijk?